Het innerlijke kind is een deel van jou dat gevuld is met vreugde, wonder en gelach. Heel vaak gaan we door ons leven met het proberen om door te gaan, proberen anderen blij te maken, geven van onszelf en nooit iets ontvangen. Als dit blijft gebeuren, ontzeggen we onszelf de kleine pleziertjes meer en meer. Uiteindelijk komen we tot een punt in ons leven waar we heel star zijn, ontbreekt de glans en de vreugde van het leven, en beginnen zelfs soms te geloven dat we niet waard zijn om iets goeds of leuk te ontvangen.
Misschien wil je iets gaan doen, maar anderen willen iets anders doen, dus ontzeg je het jezelf en doet wat zij willen doen. Dit zal vaak opbouwen en over en weer gebeuren en elke keer dat we onze vreugde laten vallen, krijgen we minder en minder kans om zelfs te zeggen wat we willen gaan doen voor ons plezier. Wij raken zo gewend om nooit iets te doen wat we willen doen, dat we vergeten hoe we moeten lachen tegen het leven en ons zelf.
We vergeten dat om onszelf te verzorgen en echt gelukkig te zijn, wij onszelf moeten liefhebben en eren en dat omvat ons innerlijke kind. Het innerlijk kind moet geliefd, gekoesterd worden, en geschenken ontvangen van leuke dingen om te doen.