Nefertum

"Zijn wie je werkelijk bent"

Bewust Leven voor zelfheling en bewust creëren

| Geen reacties

In ons leven kunnen we het gevoel hebben dat alles ons overkomt. Dat we er niets aan kunnen doen wat er in ons leven gebeurt.  We kunnen ons daarentegen ook afvragen wat we kunnen leren uit de situaties van bijvoorbeeld ziek zijn of conflicten. Dan zoeken we achter elke uitdaging een positieve intentie. Of we beseffen ons dat we ons eigen leven creëren. En dat we bewust of onbewust creëren met onze eigen intenties.

Hoe bewust ben jij?

Hoe bewuster jij bent van je eigen aandeel van klachten, problemen en situaties die op je pad komen, hoe meer je kunt helen en loslaten. Dit wordt ook wel de transformatiefase genoemd. Als je nog een stapje verder wil, kom je in de volgende fase van transmutatie, van omzetten en bewuste creatie. Dan kun je heel bewust je eigen leven creëren.

In het artikel dat ik hierover schreef, deel ik graag met je hoe ik binnen een dag een enorme borstontsteking met een omvang van zeker wel  6 cm binnen een dag terug bracht naar de helft. Binnen twee weken voelde ik slechts nog enkele restsporen van een ontsteking; dat werd mij letterlijk bevestigd door een natuurgeneeskundige die ik met me mee heb laten kijken.

Een knobbel in mijn borst

Een tijdje geleden kwam ik erachter dat ik een enorme knobbel in mijn borst had van zeker wel 6 cm breed. Het was enorm. Ik durfde er tegen niemand wat over te zeggen omdat ik er geen zin in had om opnieuw de malle molen in te moeten gaan. Ik had er ook geen zin in om te horen dat ik naar de dokter zou moeten gaan en uit te leggen waarom ik dat niet zou doen. En dat  dat niet zou worden begrepen.

Drie jaar geleden ontdekte ik ook een knobbel in mijn borst. Weliswaar kleiner dan deze, maar toch. Ik was er zelf van overtuigd dat er een ontsteking zat. Op aandringen van anderen, van mensen die dicht bij me staan ben ik destijds toch naar de dokter toe gestapt. Zij dacht exact hetzelfde als ik, maar vroeg zich wel af waar die ontsteking dan vandaan kwam ….

Ze stuurde me door, tevergeefs voor een kort eenvoudig onderzoek, maar totaal ongevraagd kreeg ik het hele rattenplan op mijn bordje: echo, mammogram en een biopt op 5 plaatsen met als gevolg en heuse blauwe borst.

Natuurlijk moet je het medische stuk niet uitsluiten en moet je zeker ook geen onnodige risico’s nemen. Het is er niet voor niets en helaas vaak ook echt nodig. Maar misschien kun je er toch eerst zelf mee aan de slag. En wil je dit een volgende keer vast zeker voorkomen ….

Wat de dokter zegt …

Hoewel ik gedurende dit eerste traject er geheel van overtuigd was dat er ‘niets’ aan de hand was, ging ik toch twijfelen. Eigenlijk nam ik de twijfel van mijn huisarts over, die overigens vol goede bedoelingen zat en toch zeker het beste met mij voor heeft. Helaas kon zij mij ondanks verwoede pogingen mij niet voor deze ervaringen behoeden. Dat ik dat zelf wel kan, besef ik mij nu weer des te meer!

Het ergste was eigenlijk nog wel de omgeving waarin ik terecht kwam en hoe dit aanvoelde. In een van de meerdere wachtkamers waarin ik terecht kwam en op wacht werd gezet, las ik heel ‘toevallig’ een stuk over ziekte en de daarbij behorende ziekmakende omgeving. De overtuigingen van artsen die – hoe bewust je soms ook al kunt zijn – toch ook jouw systeem kunnen binnen druppelen. Dan moet ik gelijk aan geijkte uitspraken denken waarin mensen wordt verteld dat bij ‘deze’ vorm van kanker de ziekte toch wel zeker gemiddeld binnen 8 jaar terugkomt. Ga er dan maar vanuit dat de bestelling  geplaatst is … als je daarin gelooft en niet tegen jezelf zegt dat dit niet voor jou geldt. Bijvoorbeeld.

3 jaar later

Nu, 3 jaar later sta ik voor hetzelfde dilemma. Ik probeerde mezelf ervan te overtuigen dat er ook dit keer sprake zou zijn van een ontsteking. Maar toch voelde deze reusachtige knobbel anders aan. Ik wilde mijn twijfel niet uitspreken en heb het hele gebeuren zo goed als voor mezelf gehouden. En ik beloofde mijzelf: dit gaan we niet nog een keer doen. Net zoals ik mezelf als kind ooit beloofde om nooit meer een gaatje in mijn tanden te krijgen (wat ook gelukt is).

Ik gaf mezelf een kans

Ik besloot om mezelf eerst een kans te geven om het zelf op te lossen en ging hard aan het werk. Eerst met klopschema’s vanuit de EFT op de ontsteking zelf  cq op de knobbel in mijn borst. En op alles wat daarbij naar boven kwam, klopte ik een nieuwe reeks.

Geloof het of niet, maar binnen 1 dag was de ontsteking al teruggebracht naar de helft. Ik bleef mezelf voorhouden en overtuigen dat ik dit zelf kon oplossen en dat er ‘niets’ aan de hand was. Waaruit ik nu ook de conclusie kan trekken dat je eigen overtuiging en het vertrouwen in (zelf)heling een elementair onderdeel is van een genezingsproces.

Ik ging verder. Ik bevrijde mij van emoties, gedachten en herinneringen die te maken hadden met het ontstaan van dit ‘obstakel’. In mijn artikel ‘Emoties willen gevoeld worden’ kun je een indruk krijgen van wat dit nou precies inhoudt. En ook op fb heb ik er een verhaal over gedeeld hoe dat in zijn werk gaat: klik hier 

Ik voegde er nog wat specifieke energieën aan toe die ook hun steentje hebben bijgedragen aan het loslaten van de (pijn)klachten en het toelaten van de juiste frequenties voor heling.

Het resultaat

2 weken later zijn er nog wat restsporen van een ontsteking voelbaar voor mij, heel subtiel maar toch aanwezig. Verder is de hele borst schoon. De ontsteking en de knobbel zelf zijn volledig weg. Dat heeft mijn lichaam 3 jaar terug toch zeker nog een paar maanden gekost om geheel zelf te herstellen.

Ga medisch onderzoek niet uit de weg

Met het delen van deze ervaring wil ik je niet zeggen dat je medisch onderzoek uit de weg moet gaan. En als je twijfelt, denk ik zeker dat je er goed aan doet om je te laten onderzoeken. Wel is het noodzaak om in jezelf te blijven geloven en in wat je voelt. Zonder dat je je gevoel op angst gebaseerd laat zijn en gaat ontkennen dat er iets mis is of kan zijn.

Zelf ben ik naar een natuurgeneeskundig therapeut toe gestapt, iemand met geavanceerde meetapparatuur met de vraag of er onrustige cellen in mijn borst aanwezig zijn. Die waren er niet, wel nog wat sporen van een ontsteking ….

Ik denk dat het sowieso goed is om jezelf af en toe eens helemaal door te laten meten om te kijken waar het aan schort en waar je (geldt voor mij dan) nog wat werk hebt te verrichten. Omdat je er zelf dan ook weer mee verder komt.

Maak af en toe een pas op de plaats

Wat nog beter zou zijn, is dat je zelf af en toe ook even bewust een pas op de plaats maakt. Hoe sta je er voor, hoe voel je je en waar zou het wat beter kunnen. Komen er oude stukken naar boven of zijn er nog situaties waardoor je van slag raakt. Ik ben er van overtuigd dat er onder vrijwel elke fysieke klacht emotionele en mentale oorzaken aan ten grondslag liggen. Niet zelden te maken met onopgeloste conflicten en andere frustraties.

Hoe het voor mij was

Het was – hoe kan het ook – ook voor mij echt weer nodig om even een pas op te plaats te maken. Als je dat niet doet, dan komt je lichaam uiteindelijk zelf wel met maatregelen. En als je daar dan bewust mee omgaat, kun je er wat mee. Al zou het fijner en beter zijn als het niet zover hoeft te komen.

Zelf had ik de afgelopen tijd hier en daar toch nog wat strijd en werd ik geraakt in een oude of nieuwe maar diepere pijnlaag. Hier en daar werd ik zelfs letterlijk verbaal aangevallen over iets wat ik zelf uiterst onterecht en volkomen onrechtvaardig vond of totaal niet waar op een manier waardoor ik de grond onder mijn voeten kwijtraakte. En ook mijn dochter kwam in bepaalde situaties terecht en voelde zich afgewezen en er buiten staan bij bijvoorbeeld een vriendinnetje dat met ‘opzet’ aan haar voorbij gaat. Ik voelde ook hier weer even de grond onder mijn voeten vandaan glijden en werd hierin uitgedaagd in mijn eigen pijn van vroeger.

Daarnaast waren er hier en daar wat frustraties en zocht ik heel stiekem toch naar verandering bij de ander. Maar nu kreeg ik de kans om dit allemaal weer recht te zetten en om te zetten. Door het te verwerken en door er bewust van te zijn. Ik had weer aandacht voor mezelf en dat was hard nodig om weer met mezelf en anderen in het reine te komen. Met als gevolg een heerlijke sprong in mijn bewustzijn.

Mezelf herpakken, tijd voor mezelf nemen, tijd om te voelen en tijd om bewuste intenties neer te zetten zodat ik niet verval in onbewuste intenties waarmee ik minder fijne ervaringen naar me toe haal. En zodat ik weer een bewuste creator kan zijn voor mijn eigen ervaringen.

PS In een volgend artikel deel ik graag mijn persoonlijke Flow Chart met je met een stappenplan voor Heling & Bewuste Creatie. Een aantal eenvoudige doch zeer doeltreffende stappen die jou ondersteunen bij jouw transformatieproces en die bijdragen aan het creëren van het leven dat je jezelf toewenst.

In de 3e fase kom je uiteindelijk in het ZIJN terecht. En dat noemen ze ook wel verlicht. Dat is waar we nu naar toe mogen groeien.

Laat een reactie achter

Verplichte velden zijn aangegeven met een *.