Nefertum

"Zijn wie je werkelijk bent"

Je kind ondersteunen in moeilijke tijden

| Geen reacties

Het valt vast niet altijd mee, nu alle kinderen thuis zitten. Zeker niet als je kind hoogsensitief van aard is, veel beweging nodig heeft en veel emoties van anderen in zich opslokt om maar wat te noemen. Het ene kind lijkt zich er niets van aan te trekken, maar je ziet duidelijk dat het niet alles  wil horen (wij luisteren er 1x per dag naar voor een update en nieuwe maatregelen). Het andere kind doet dat ook, doet laconiek over wat er gebeurt, maar is toch zichtbaar aangedaan, ziet lijkbleek en zei gistermorgen: ‘ik kan zo moeilijk in slaap komen, want dan neem ik nog eens alles wat er op de dag gebeurd is door’. Gelukkig konden ze gisteren de hele middag ontladen, buiten in de tuin, met een hoop kabaal waar ik normaal niet zo veel zin in heb, maar waar ik nu van genoot.

Sinds de nieuwe maatregelen hangt er weer veel  meer in de lucht. Dat was er natuurlijk al wel en waarschijnlijk zijn de berichtgeving en de maatregelen niet helemaal als donderslag bij heldere hemel bij je binnengekomen. Maar toch. Misschien had je gehoopt dat het anders zou zijn. Misschien zie je er tegen op om nog langer zo geïsoleerd te zijn. Misschien is het samen zijn best intensief en levert dat wat spanningen op. Misschien vind je het zwaar dat je kinderen de hele dag thuis zijn en moet je ervoor zorgen dat het schoolwerk wordt gedaan.

Bij ons thuis is er eigenlijk wel een hele duidelijke taakverdeling. Manlief werkt achter, vrijwel ongestoord. Ik werk voor en begeleid de kinderen. En eerlijk is eerlijk, ik wil mij er graag aan overgeven (en als het nodig is, vraag ik echt wel om hulp), maar dat is niet altijd even eenvoudig. Het ene kind staat op en begint bij voorkeur al vroeg met het werk, waarbij ze wil dat ik erbij zit. En heeft best veel vragen. De ander moet ik wakker maken, onder de douche sturen om vervolgens de planning van de dag door te nemen en steeds opnieuw aansporen om aan de slag te gaan of blijven.

Dat gaat niet helemaal zonder slag of stoot, want als ik met  de een bezig ben, wil de ander uiteraard geholpen worden. En is de ander eindelijk aan het werk, dan stoort die ene weer, want die zit nog op de basisschool en is na een uurtje klaar met haar werk. Die ander heeft ook nog eens een  grote hekel aan school en al helemaal aan thuiswerken  (we hadden dan ook niet voor niets een school voor hem uitgezocht met weinig huiswerk) en doet er alles aan om ergens onder uit te komen. Zet rare stemmetjes op, houdt de boel al snel voor de gek, zoekt veel beweging op en doet er zo veel langer over. En het kost mij best wel wat energie om hem toch weer steeds aan het werk te zetten. Ik moet heel eerlijk toegeven dat ik wel wat meer respect heb gekregen voor leerkrachten! En als ik me besef wat mensen die nu ernstig ziek zijn moeten meemaken, kan ik alles weer flink relativeren.

Het houdt ons goed bezig en het is echt niet alleen maar kommer en kwel. Er is ook vreugde. Want net als de kinderen kan ik er ook echt van genieten. Zowel van de kinderen als de rust en ruimte die er ook is al durf ik dat gezien alle ellende bijna niet uit te spreken. En toch is het er ook. Eergisteravond hebben de kinderen ‘s avonds  samen een ommetje gemaakt. Dat hebben ze nog nooit eerder gedaan en zou ook echt niet in ze op zijn gekomen. Gistermiddag waren ze in de tuin, de hele middag door met een hoop kabaal. Dat hebben ze ook echt hard nodig, want ook al lijkt het misschien niet direct zo, de impact is er zeker wel. De één een beetje van god los. De ander vrolijk en blij met een eigen tijdsindeling. De één reageert naar buiten toe of sluit zich soms af al wordt dat steeds minder. De ander laat het niet binnen komen en maakt er het beste van. Geniet ook zichtbaar. Voor mij een goede reden om wel alert te blijven en ze bij te staan waar nodig. En ondertussen hebben we veel meer contact en lol met elkaar dan anders. We (lees: de kinderen) noemen onszelf een debiel gezin omdat er rare grapjes gemaakt worden. Zonder dat we de kop in het zand steken over de situatie die echt zorgwekkend te noemen is en ons hart uitgaat naar iedereen die lijdt en naar iedereen die vecht voor het leven van anderen. Op welke manier dan ook.

Wat is onze taak in dit geheel

Voor ons als ouders is het in eerste instantie belangrijk om je te beseffen dat elk kind reageert op een eigen manier en daar hebben we nu mee te dealen. Mij is wel duidelijk dat er een overall gevoel van onveiligheid aanwezig is, al dan niet direct zichtbaar en wel steeds minder omdat we onszelf er ook niet in onderdompelen.

Wel heeft het impact op ons als ouders en het kan niet anders dan dat dat voor onze kinderen ook heeft. Al kan het ook een voordeel zijn dat kinderen de ernst van de situatie niet altijd even goed kunnen inschatten. En dat is maar goed ook! Daar zijn het kinderen voor.

Deze tijd vraagt om een beetje extra zorg en aandacht en een beetje respect voor het leraarschap, maar ook respect voor je eigen grenzen,  die nu makkelijk overschreden kunnen worden terwijl je die ook hard nodig hebt.

Eigenlijk kunnen we ook een voorbeeld nemen aan onze kinderen en ook genieten van een stuk vrijheid als je noodgedwongen door de situatie thuis komt te zitten.

Het is belangrijk om nu zowel goed voor je kinderen als voor jezelf te zorgen. En uiteraard waar mogelijk ook voor anderen. Dat is altijd belangrijk alleen vraagt het nu een beetje extra en een beetje anders als anders. Los van het naleven van de maatregelen en het nemen van je eigen tijd is er namelijk best wel iets te doen.

Wat kun je doen

Uiteraard is het belangrijk om er te zijn voor je kinderen en ze die informatie te verschaffen die past bij het leeftijd van het kind. Laat emoties van je kind er zijn en die van jezelf ook (zonder dat je alles maar goedkeurt, want dat is niet wat ik zeg). Wel laat je het gevoel erbij aanwezig zijn. zowel het gevoel van je kind als dat van jezelf.

Het is helemaal niet erg als je emoties hebt, ook niet als je kinderen dat zien. Dat geeft alleen maar duidelijkheid. Het wordt pas lastig als je weerstand ervaart. En niet voelt. Tenzij je die weerstand toestaat er te zijn!

Opschonen

Omdat er zoveel buiten hangt en je toch op de een of andere manier ook zelf ergens in wordt geraakt, zowel in de buitenwereld als in je privé situatie is het zaak om de boel goed schoon te houden: je eigen energieveld, het veld van je kind, het huis, de slaapkamers. Juist omdat er zoveel Rondfladdert. Ik weet niet of je het zelf ook voelt buiten op straat en tijdens het boodschappen doen, maar er hangt zoveel in de lucht. Daar lopen onze kinderen ook in rond en dat vraagt om een dagelijkse reiniging!

Hoe doe je dat dan?

Dat kun je aan het einde van de dag heel eenvoudig samen doen met het commando: ‘Alles wat geen liefde is, mag nu jouw aura en ons huis uit’. En vervolgens laat je je kind even kort zijn lichaam waarnemen. Als je kind dit niks vindt of het is er te jong voor, dan stel je je voor dat je dit zelf voor je kind doet.

Zet daarnaast voor of met het slapen gaan de slaapkamer in het Violette Vuur. Terwijl je dit visualiseert, blijf je er met je aandacht bij zolang je voelt dat nodig is.  Je kunt dit vaak zelf heel goed waarnemen in je lichaam als je zelf gevoelig van aard bent. Zodra je voelt dat het klaar is, vul je de kamer met een kleur. De eerste kleur die je te binnenschiet, is de juiste. Je kunt er ook om vragen. Of je pakt een kleur waarvan je vindt dat die nu goed bij je kind past. En ook dat zal dan niet voor niets zijn dat deze nu naar voren komt.

Als je wilt, kun je met de Violette Vlam ook thema’s aanpakken. Stel je kind is verkouden of juist angstig. Dan zeg je het volgende:

Ik activeer nu de Violette Vlam voor ….. (naam van je kind) om alle disharmonieuze energieën met betrekking tot ….. (de angst – de koorts – de verkoudheid of wat dan ook waar je aan zou willen werken) nu te transmuteren en ik vraag om de straal van Onvoorwaardelijke Liefde om er voor in de plaats te komen’.

Vervolgens visualiseer je dat er een wolk van Violette om je kind heen komt te zitten terwijl jij met een aantal helpers je kind een healing geeft. Dit hoef je maar een paar minuutjes te visualeren, daarna vindt het verder zelf zijn weg.  

Misschien klinkt het wat ingewikkeld, maar in de praktijk is het echt heel eenvoudig. Vaak zijn de resultaten er ook naar! Ik heb er vaker met succes mee gewerkt waarbij klachten zoals hoesten binnen een paar minuten gestopt waren.

Zijn er nog geen klachten, ook dan is het juist belangrijk de boel goed schoon te houden zodat iedereen minder vatbaar is ziekte.

Haal ook elke dag je eigen (energie) emoties terug

Kinderen vervloeien snel met dat wat ouders voelen, alsof het hun eigen emoties zijn. Ze willen je helpen en dragen mee. Of je zit met je eigen emoties en reageert niet altijd even handig op gedrag van je kind. Je voelt je getriggerd en wordt boos bijvoorbeeld. Haal dan in ieder geval je elke dag voordat je zelf gaat slapen, ook je eigen energie terug. En schenk je kind zijn eigen mooie energie terug, dat heeft het zelf nodig.

Hoe doe je dat?

Je komt eerst zelf even tot rust door (kort) te mediteren of door bewust adem te halen. Stel je dan voor dat je je kind bij de handen pakt en dan zeg je (hardop of in jezelf) ; ‘Alles wat van mij is, komt nu terug naar mij.’ Of: ‘Ik haal nu mijn boosheid terug’ en  ‘Alles wat geen liefde is, neem ik nu terug en stuur het direct door aan het Hoogste Heilige Vuur van mij Opperste ik. Vervolgens neem je gedurende een paar minuten je lichaam waar.

Stuur ook de mooie energie terug naar je kind: ‘Alles wat van jou is, mag terug naar jou. En alles wat geen liefde is, stuur ik terug naar het Universum.’

Stel je dan voor dat jullie allebei in een lemniscaat staan. Elk in een lus en stuur daar goud licht doorheen. In ieder geval een paar minuten lang en neem daarbij je lichaam weer. Hiermee komt elk nog zuiverder in zijn eigen energie te staan.

Leer van je kind, ook van de mooie dingen die je kind jou laat zien

Het zijn de angsten en overlevingsmechanismen die prevaleren, maar ook de mooie kanten kun je vaak overduidelijk terug zien in je kinderen. Ook de manier waarop zij met een lastige situatie om kunnen gaan. Dat je ook kunt genieten. Een teken voor jou om daar voor jezelf ook mee aan de slag te gaan.

Ik zie bij het ene kind een verborgen angst naar boven komen evenals ‘oude’ gedragingen van onveiligheid, inclusief de kinderlijke stemmetjes en de extra beweeglijkheid. Bij de ander zie ik dat er niets aan de hand is, maar zij werd wel ziek afgelopen weekend. Zaak voor mij dus om wel goed te blijven voelen en om ook alert te zijn op wat ik zelf voel en misschien niet wil voelen. Goed blijven voelen, wat zich ook aandient, de rust ook blijven opzoeken, zoals mijn dochter dat doet en daar van geniet. En zoals mijn zoon die ook het leven viert (en zich stiekem toch wel zorgen maakt).

En verder de verbinding met jezelf blijven opzoeken en van daaruit ook weer met je kinderen. Goed ademhalen. Zo veel mogelijk bewust in het nu blijven. En jezelf zo nu en dan ook een beetje uitlaten. Dat zal je goed doen. En je kinderen ook!

Mediteer

Als je op het juiste moment tijd neemt voor meditatie en rust straal je een basisvertrouwen uit en meer liefde. Dat doet jezelf goed, dat doet je dierbaren goed en het is goed voor het geheel.

Voel en heel jezelf met liefde wanneer je je getriggerd voelt, door je kinderen of anderzijds. Vul je dierbaren met liefde en stuur het naar iedereen die het nodig heeft in deze tijd, die vecht voor adem en leven. Op welke manier dan ook. Dan ondersteun je je eigen proces en dat van het geheel. Dat is zo hard nodig!!

PS Vandaag en 4 januari is er weer een nieuwe Helende Kidzweek, om kinderen die het nodig hebben een hart onder de riem te steken, voor meer vertrouwen, innerlijke kracht en vertrouwen.

Laat een reactie achter

Verplichte velden zijn aangegeven met een *.