Nefertum

"Zijn wie je werkelijk bent"

Naar je kind kijken door de ogen van de Bron – met 12 tips

| 2 reacties

Leren kijken naar je kind door de ogen van de Bron, vanuit je eigen kern, vanuit je hart waarbij het niet anders hoeft te zijn en waarbij jij durft je kind zijn eigen ervaringen te laten hebben, zorgt voor een sterke shift van angst naar zijn. Dat wordt gevoeld. Dan kan je kind zijn wie het is. Dan is er geluk.

Hoe meer jij daarbij in ontspanning leeft, hoe meer je kind ook ontspannen is. Dat geldt voor zowel het heden als de toekomst als het verleden. Stel je eens voor hoe het er uit ziet wanneer een ouder naar zijn kind kijkt met een echte warme glimlach, vanuit volledige aanwezigheid, en stel je dan eens voor dat een ouder naar zijn kind kijkt met een blik vol angst, een gevoel dat bijvoorbeeld voorkomt uit een onvervuld verleden. Het verschil in effect op het kind laat zich vast raden*…

Het gevoelige hoogsensitieve kind

Hoogsensitieve kinderen hebben allemaal hun eigen specifieke kenmerken, die zich onderscheiden op fysiek, emotioneel, lichamelijk en spiritueel niveau. De meeste ouders beseffen al vrij snel dat het anders is en anders moet. Daar kom je niet omheen.  Als je goed leert kijken, haal je deze kinderen er zo uit.

Vaak zijn het in mooie, ontvankelijke en eigenzinnige kinderen met een prachtige oogopslag en een sterke verbinding met de Bron alwaar zij vandaan komen, die niet zelden gepaard gaat met een sterke eigen wil.

Er zijn zowel verschillen als overeenkomsten. Er zijn evenwel toch een aantal basis overeenkomsten te noemen die zeer kenmerkend zijn voor de kinderen van deze tijd: ze zijn (zeer) gevoelig, ze leven sterk vanuit hun intuïtie (vanuit een vrouwelijke energie), ze  zijn sterk verbonden met hun eigen wijsheid (wat ook zorgt voor een sterke eigen wil), ze worden één met de ander (en verliezen daardoor vaak veel energie die ze zelf zo hard nodig hebben) en ze spiegelen. Want ook jouw energie wordt door hun gevoelige sensoren feilloos opgepikt.  De eigenschappen zijn in meerdere of mindere mate bij elk kind aanwezig, waarbij bij het ene kind bijvoorbeeld vooral de (eigen)wijsheid sterk naar voren komt. Bij een ander kind overheerst vooral de gevoeligheid voor prikkels. En soms overheersen paranormale belevingen.

Behoeften

Behoeften zijn individueel en elk kind vraagt om een eigen aanpak, toch zijn er ook hier een aantal opvallende overeenkomsten te benoemen:

  • ze hebben een sterk gevoel voor rechtvaardigheid
  • ze hebben duidelijke grenzen nodig
  • ze hebben tijd nodig om tot rust te komen
  • en ze willen met respect behandeld worden

Volgens de chakrapsychologie zijn er ook duidelijke leeftijdsafhankelijke behoeften. Tot hun 7e levensjaar draait alles vooral om veiligheid en aanraking. Van hun 7e tot 14e zijn het mogen en kunnen uiten van emoties erg belangrijk. En van hun 14e tot hun 21e gaat het vooral om het ontwikkelen van een eigen identiteit. **

Onvervulde behoeften

Er ontstaan problemen als deze behoeften niet vervuld worden. Een kind raakt zichzelf kwijt. Meestal heeft de basis van een dergelijk probleem te maken met veiligheid.

En als een kind te weinig veiligheid heeft ervaren, heeft het hoogstwaarschijnlijk ook problemen met zijn of haar emotieregulatie en met het ontwikkelen van een gezond zelfbeeld. Een mentaal kind gaat hier vaak prima doorheen, maar het overgevoelige kind zal in de pubertijd of helemaal uit de band springen of zich juist te braaf gedragen. Het komt in beide gevallen daardoor niet toe aan het ontdekken van wie het zelf is.

Disbalans tussen mannelijke en vrouwelijke energie

Een ander probleem is een disbalans tussen mannelijke en vrouwelijke energie. Een hoogsensitief kind leeft vooral vanuit een vrouwelijke energie, die vooral staat voor gevoel, emoties en intuïtie. Om in balans te zijn, heeft een kind ook behoefte aan mannelijke energie. Mannelijke energie staat vooral voor grenzen en duidelijkheid. Daarbij is het niet noodzakelijk dat de mannelijke energie bij een man vandaan komt.

Als deze energie ontbreekt of als deze energie overmatig aanwezig is, ontstaan er problemen en zullen kinderen ook moeite hebben met het ervaren van veiligheid. Dan wordt er een mentale of een overgevoelige kant ontwikkeld.

Maar pas op! Veel van deze thema’s met problematiek rondom overgevoeligheid en autoriteit en moeten worden ook gespiegeld. Veel ouders willen dit juist voorkomen bij hun kinderen, maar dragen die energie (en angst) nog wel met zich mee. Kinderen vormen zelfs een soortgelijk energetisch veld als de ouder. Zij doen immers wat hun ouders doen, ook op energetisch vlak ….

Als het mis gaat

Het is niet alleen het mooie dat zo duidelijk in zicht is, ook als het mis gaat kun je er niet omheen. Dan verdwijnt die prachtige twinkel in hun ogen. Het gedrag verandert, waarbij de één zich terugtrekt en de ander juist weer excessief naar buiten treedt. Sommige kinderen zijn niet meer aanspreekbaar en weer anderen slaan door in doorgaand gedrag. Vaak wordt er dan of een mentale kant ontwikkeld of een (over)gevoelige kant, die je in het algemeen zou kunnen vertalen met een overlevingsstrategie van vechten, vluchten en bevriezen. Of ze worden ziek. Het kind raakt zichzelf kwijt.

Bij de wat oudere kinderen uit zich dat op een ander niveau . Dan zie je afgezakte schouders en zelfs depressief gedrag, het kind zoekt vooral elders vertier of is niet meer bereikbaar of aanspreekbaar. Je hebt dan geen (echt) contact meer. Het kind kan ook doorslaan in heftig en zelfs agressief gedrag.

Moeilijk gedrag is er echter nooit zomaar en dat geldt ook voor fysieke klachten. En een oplossing ligt niet altijd direct voorhanden. Dat vraagt in dat geval om een integrale en holistische benadering. Dat vraagt vooral om een oplossing op zowel fysiek, als emotioneel (onverwerkte emoties), mentaal (verslindende gedachten) als op spiritueel niveau (onvervulde – spirituele – behoeften).

Wat gaat er aan vooraf

Een fysieke klacht is er nooit zomaar, net als moeilijk gedrag. Goed in je vel zitten is aan de ene kant afhankelijk van een goede voeding. Daarnaast is ons lichaam ook afhankelijk van energetische voeding. Het lichaam heeft energie nodig om gezond te blijven en elke cel in ons lichaam wordt gevoed door middel van onze energiebanen. Deze energiebanen worden in de Chinese geneeskunde meridianen genoemd.

Deze energiebanen zijn weer afhankelijk van de chakra’s die voor een energietoevoer zorgdragen. Dat zijn energiecentra, die energie oppikken vanuit de kosmos. Elke chakra is verbonden met bepaalde organen en geven energie door aan de energiebanen, de meridianen dus.

De chakra’s zorgen op hun beurt voor de ontwikkeling van verschillende emotionele, mentale en spirituele aspecten van het bewustzijn. Als een chakra niet in balans is, begrijp je misschien wel dat dat van invloed is op de energietoevoer naar organen en klieren, die bij dat chakra hoort. Dan ontstaan er klachten. Dan ontstaat er (chronische) overprikkeling. **

Overprikkeling

Als een kind de prikkels niet meer zelf kan verwerken, dan ontstaat er een overprikkeling,. Het lichaam kan het dan niet meer aan. Daardoor ontstaat er een opstapeling van gifstoffen die dan op hun beurt klachten veroorzaken.

Dat gebeurt sneller bij een hoogsensitief kind, omdat het meer prikkels te verwerken krijgt en omdat hun ervaringen intenser zijn. Dat verklaart misschien direct ook waarom je kind heel heftig kan reageren op ogenschijnlijk onbelangrijke zaken. Daar kan ook nog een ander voorval aan ten grondslag liggen.

Je kunt op 3 verschillende manieren naar overprikkeling kijken. Er kan sprake zijn van een kosmische overprikkeling, wat wil zeggen dat je kind veel buitenzintuiglijke ervaringen heeft, die het niet verwerken kan.

Daarnaast zijn er ook nog interne prikkels en externe prikkels. Bij interne prikkels kun je denken aan bijvoorbeeld  voeding, medicatie of vaccinatie. En bij externe prikkels kun je denken aal alle prikkels van buitenaf van het vele voelen en de intense waarnemingen die allemaal verwerkt moeten worden.  In dit plaatje past ook spiegelgedrag. Je zou het ook een energetische overprikkeling kunnen noemen, die maakt dat een energetische behandeling ook voor kinderen zeer heilzaam is als het kind er zelf niet meer lijkt uit te kunnen komen. Ook een doormeting kan je veel nuttige informatie verschaffen die leiden tot het oplossen van het probleem.

Probleemgebied

Buiten de juiste voedingstoffen, de benodigde vitaminen en mineralen en medicatie en vaccinatie als stoorzender is vooral suiker een grote boosdoener. Een teveel aan suiker kan bij sommige kinderen een grote storing en zelfs ernstig probleemgedrag veroorzaken. Uiteraard heeft je kind ook voldoende beweging en frisse zuurstof (buitenlucht) nodig.

Naast deze mogelijke troubleshooters staan onverwerkte emoties met stip op 1. Op de voet gevolgd door verstikkende gedachten (het mentale stuk) en de daaruit voortvloeiende beperkende overtuigingen, die meestal worden veroorzaakt door een overkill aan mannelijke energie.  Deze verstikkende gedachten worden weer opgevolgd door onvervulde (spirituele) behoeften, die de cirkel van alle lagen rondmaken en dus vragen om een holistische benadering**.

Wat kun je doen

Aan de ene kant mag je je eigen oude verhaal van jouw verleden loslaten en kan je kind hulp gebruiken bij het loslaten van traumatische ervaringen zoals bijvoorbeeld een moeilijke geboorte (zie ook de serie ‘Als het niet goed gaat met je kind’).

Veel kinderen komen al tijdens de zwangerschap in aanraking met onverwerkte emoties van de moeder waardoor zij direct al moeite kunnen hebben met het thema veiligheid en afgescheidenheid waarbij met een algeheel gevoel van heimwee naar huis kan ontstaan.

Als je dit hebt opgelost, gaat het er vervolgens vooral om hoe je met je kind omgaat. Dat je bijvoorbeeld je kind ervaringen durft te laten hebben. En dat je je kind helpt bij zijn of haar emotieregulatie.  Je mag dan zelf wel  het goede voorbeeld geven, omdat je kind doet wat jij doet. Dat betekent dat jij ook wordt uitgenodigd om uit de overlevingsstand te komen. Ook in relatie tot (het gedrag van) je kind.

 12 tips

  1. Laat je eigen trauma’s en andere drama uit je verleden los
  2.  Haal je eigen stuw eruit.  Naast je eigen oude verhaal zijn ook angst en zorgen – hoe begrijpelijk ook – een grote boosdoener en daarmee een negatieve stuw naar je kind(eren) toe . Je leest er meer over i mijn artikel ‘De Ouderlijke Stuw’.
  3. Durf je kind ervaringen te laten hebben. Je kind heeft zijn ervaringen nodig om te groeien. Als we het zelf vroeger niet zo prettig hebben gehad, hebben we de neiging om dat vooral te voorkomen bij onze kinderen. Ook dat is een negatieve stuw! En erg voelbaar.
  4. Een kind heeft vooral hulp nodig bij zijn ontwikkeling. Ouders hoeven derhalve niet voor vermaak te zorgen. Laat je kind vooral lekker en veel spelen.
  5. Zorg ervoor dat jij de ouder bent en je kind het kind mag zijn. Dan bij jij energetisch groot, zonder dat je buitenproportioneel groot wordt en je kind klein, zonder dat het te klein wordt gemaakt. Daarmee sta je niet boven je kind, maar zit je gewoon in een gezonde ouderrol.
  6.  Ga in liefde en in het nu achter je kind staan, zonder dat het nog nodig is dat jij naar je verleden kijkt of wil dat je verleden anders is. Dat weerhoudt jou ervan je leven te leven in het nu.
  7.  Stel duidelijke grenzen. Je kind leeft vooral vanuit zijn gevoel en voor balans mag het ook de andere kant ontwikkelen. Dat zorgt voor veiligheid.
  8. Sta je kind toe om emoties te hebben, maar stel wel duidelijke grenzen aan gedrag. Geef vooral ook zelf het goede voorbeeld. Als jij nog reageert vanuit een overlevingsstand van vechten, bevriezen of de aanval, dan kan je kind dat niet anders doen.
  9.  Als ouder kun je altijd voor bewustzijn kiezen. In andere woorden: jij kunt er altijd voor kiezen om rustig te blijven, al lijkt dat soms een onmogelijke opgave. Als je jezelf toe blijft spreken dat jij de ouder bent zul je merken dat het te doen is. Je bewustzijn helpt je daarbij.
  10. Laat je kind vooral zelf zo veel en zo vaak mogelijk met oplossingen komen. Als een ouder degene is die oplost, leert je kind het zelf niet. In sommige gevallen is het echter wel raadzaam om een oplossing te suggeren, zonder dat dit dan per se opgevolgd moet worden. Het kan alleen gepakt worden als je het in oprechte vrijheid aanbiedt.

Vaak is het al meer dan voldoende om begrip te tonen en te luisteren. Uiteraard wel met je volle aandacht in het nu. Als je kind bijvoorbeeld huilend uit school komt, omdat het kindje dat in de ochtend had beloofd te gaan spelen er met een ander vandoor is gegaan (dat doen kinderen nu eenmaal). Dan kun je zeggen dat je dat heel vervelend vindt en verder doe je niets. Dan blijf je gewoon met je aandacht bij je kind. Je zult merken dat de emoties zo verwerkt zijn. Ga jij echter zelf oplossingen aandragen, en zeg je bijvoorbeeld dat het niet erg is en dat jij wel met je kind gaat spelen, dan is de kans groot dat het probleem alleen maar groter wordt. Nu of later, omdat het niet verwerkt wordt.

Misschien lijkt het te simpel om waar te zijn, maar het werkt echt. Je kind leert tegelijkertijd dat het emoties mag hebben. Bovendien zetten deze emoties zich dan niet vast in het lichaam.

11. Richt je vooral op het mooie, ontvankelijke in jouw kind, kijk elke dag met verwondering naar dat wat je kind laat zien. Het maakt daarbij niet uit hoe oud je kind is. Je kunt dit ook in een visualisatie doen, waarbij je je voorstelt dat je kind in verbinding is. Een paar minuten lang. Elke dag. Dan kijk je door de ogen van de bron en kijk je naar wie je kind werkelijk is.Doe dat eens een week lang en kijk dan eens hoe het gaat.

12. Los je eigen frustraties op en belast je kind er niet mee, op welk vlak dan ook. In gedachten zeg je dan tegen je kind: Ik los dit zelf op, dit hoort bij mij. Jij mag lekker gaan spelen.

Boven alles mag je voor je eigen balans zorgen. Dan kun je je kind nog steeds niet gelukkig maken, maar kun je WEL goede voorwaarden scheppen.

En: Je kunt er op elk moment mee beginnen en het anders doen. En als het een keer even mis gaat, begin je gewoon weer opnieuw. Je doet immers altijd wat je kan en bent en blijft een mens. Ook die ervaring mag jouw kind hebben!

Individuele opvoedopstellingen

Als er desondanks nog steeds niets lijkt te werken, dan is het erg waarschijnlijk dat er nog een verbindingsprobleem is, dat te maken heeft met het familiesysteem van nu of vroeger en een eventueel verborgen familielot. In dat geval biedt een individuele (opvoed)opstelling vaak wel een uitkomst. Dan zorgt het veld voor inzicht en heling.

Tot slot

Als jij aan de slag gaat met jezelf, dan blijft er uiteindelijk alleen nog maar liefde over, net zolang totdat jij in balans bent. Dan ben je in staat om als een positieve stuw achter je kind te staan. Dan ben je als ouder degene die geeft en je kind is degene die ontvangt.

Dan kijkt je kind – met jou achter zich – de wijde wereld in en mag het zijn ervaringen hebben. Dan draagt ieder zijn eigen lot en iedereen kan zijn eigen ervaringen prima aan. Je kind voelt zich dan gevuld en gevoed met jouw liefde.

Dan hoef jij je kind niet meer te vermaken maar mag het lekker spelen en zichzelf ontwikkelen. Met hier en daar wat hulp van jou als dat nodig blijkt te zijn.

Dan is er geen energetische vermenging meer en geen gebondenheid. Dan is er verbinding.

Je helpt je kind dus vooral met je eigen balans, je eigen verbinding en je eigen ontspannen houding. Dan kijk jij door de ogen van de Bron naar jouw mooie kind. En dat wordt gevoeld. Jouw kind reageert direct op jouw balans en verbinding. Dan nodig jij je kind uit om hetzelfde te doen.

 

Boekentips:

  • * ‘Individuele opvoedopstellingen’ – van Marianne Langemeijer
  • ** ‘Kinderen bewust (op)voeden’ – van Drs. K.M.W. Jansen

2 reacties

Laat een reactie achter

Verplichte velden zijn aangegeven met een *.