Nefertum

"Zijn wie je werkelijk bent"

Waarom opvoeden veel stress kan opleveren

| Geen reacties

Opvoeden is één van de meest veeleisende en verantwoordelijke taken in het leven van een ouder. Het is een taak waar we misschien wel de meeste aandacht aan besteden en waar we ons waarschijnlijk ook de meeste zorgen over maken als het niet goed gaat.

Als je kind tegen een probleem aan loopt, levert dat per definitie altijd stress op. Het heeft niet alleen impact op jou als ouder, maar op het hele gezin. Dus ook op eventuele andere kinderen in het gezin.

Vaak wordt er dan alleen naar het kind zelf gekeken en moet het kind in therapie, terwijl juist de impact van die stress enorm is. Als je daar meer aandacht aan zou besteden dan zou dat niet alleen problemen reduceren en oplossen, het zal het hele gezinsleven aanzienlijk verbeteren.

Wat zijn dan die grootste stressveroorzakers?

  1. We zien opvoeden als een zware taak

Voor veel ouders is opvoeden een zware taak, waar we veel overpraten en waar we ons zorgen over maken als het niet goed gaat. Het ouderschap hangt dan als een zwaard van Damocles boven je hoofd als je met deze gedachten en overtuigingen aan je dag begint.

  1. We willen de beste ouder zijn

We willen het zo graag heel erg goed doen. We willen niet falen. En we willen allemaal de best mogelijke ouder zijn. Maar het is nogal een omslag, een overgang van zelfzorg naar zorgen voor. In deze zware verantwoordelijkheid vergeten we vaak om ook goed voor onszelf te blijven zorgen. Dit overkomt vooral ouders, die het vroeger zelf niet zo fijn hebben gehad. Dat willen we voor onze kinderen graag voorkomen. En daar doen we alles voor. Bewust of onbewust.

  1. Gedragsproblemen en ziekte

Gedragsproblemen en ziekte van kinderen leveren per definitie stress op. Ook voor de eventuele andere kinderen in het gezin, die hieraan bloot worden gesteld. Die misschien zelfs een klein beetje vergeten worden als een ander kind veel aandacht nodig heeft.

In de praktijk kom ik dat veel tegen in gezinnen met bijvoorbeeld een kind met een handicap, maar ook in gezinnen waarin een kind heftig of ander moeilijk gedrag laat zien. De gevolgen voor de andere kinderen waar geen of weinig tijd en ruimte voor overblijft – hoe begrijpelijk ook – zijn enorm. Voor een aantal (hoogsensitieve) kinderen is de komst van een broertje of zusje al voldoende aanleiding om zich te kort gedaan te voelen. Zij gaan van volledige aandacht naar weinig.

  1. Problematiek bij de ouder(s)

Ook problematiek van de ouder(s) zelf maakt opvoeden stressvoller. Als je bijvoorbeeld depressief bent, zul je jezelf al snel een slechte ouder voelen. Als je zelf veel angsten met je meedraagt, zul je (te) bezorgd of beschermend kunnen zijn. En als je obsessief of compulsief gedrag laat zien zoals bijvoorbeeld bij een dwangstoornis dan is de kans groot dat je je ouderschapstaken waarschijnlijk ook niet kunt loslaten. En een ouder die moeite heeft met gezag uitoefenen of die zichzelf te kort doet, kan impulsief en inconsistent op kinderen reageren. En zul je het ouderschap als zwaar gaan zien. Dit geldt ook voor ouders die dezelfde klachten vertonen als hun kind(eren), zoals bijvoorbeeld een kind en een ouder met ADHD of concentratiestoornissen.

  1. Alles verandert continu

Naast deze zogeheten psychopathische symptomen kunnen ouders met vele oorzaken van stress geconfronteerd worden, alleen al vanwege het feit dat kinderen zich ontwikkelen en voortdurend veranderen. Denk aan een baby die gaat lopen, een puber of een volwassen kind dat het huis uitgaat. Je zult elke keer met nieuwe uitdagingen geconfronteerd worden. Ook dat levert vaak stress op omdat je je als ouder altijd verantwoordelijk zult blijven voelen voor de veiligheid en het welzijn van je kind.

  1. Gezinsveranderingen

Onverwachte gezinsveranderingen zoals bijvoorbeeld een scheiding, een nieuw samengesteld gezin of alleenstaand ouderschap levert ook veel stress op. Daar komt bij dat kinderen praktisch alles op zichzelf betrekken. Zwart-wit denken. Dit nog los van alles wat er praktisch gezien bij een scheiding of nieuw gezin komt kijken. Daar bovenop komt vervolgens ook nog de stress en eventuele strijd van de ouder(s) zelf. Met alle gevolgen van dien voor de kinderen.

  1. Huwelijks- en relatieproblemen

Hetzelfde geldt voor ouders met huwelijks- en relatieproblemen. . Een kind loopt dagelijks rond in de energie van zijn ouders. Kun je je voorstellen hoe dat voelt als ouders problemen hebben met elkaar?

Het kan niet anders dan dat die strijd gevoeld wordt. Of kinderen daarbij aanwezig zijn of niet maakt niet zoveel uit. Daar reageren kinderen op, bijvoorbeeld met gedrag. Daar moet dan wat aan gebeuren, terwijl ouders zelf alle energie klem zetten.

  1. Het hoogsensitieve kind

Natuurlijk mag het hoogsensitieve kind niet in deze opsomming ontbreken, waarbij je vaak al bij de geboorte weet dat het anders is en anders moet. Daarbij loop je waarschijnlijk tegen veel weerstand en onbegrip vanuit je omgeving aan. Vanwege de grotere gevoeligheid en authenticiteit – het anders zijn van je kind – zul je ook veel sneller tegen problemen aanlopen die stress op kunnen leveren. Die dan weer intenser gevoeld kunnen worden vanwege je eigen sensitiviteit.

  1. We zijn steeds meer op onszelf aangewezen

In deze tijd zijn we ook nog eens steeds meer op onszelf aangewezen. Vroeger leefden we veel meer in gemeenschap met elkaar, waardoor problemen en zorgtaken werden opgevangen. Tegenwoordig zijn gezinnen steeds meer een zelfstandig geheel, meer individualistisch en ontbreekt deze solide opvang.

Stress

Stress heeft een negatieve uitwerking op opvoedingstaken. Waar die stress ook vandaan komt. En onder invloed van die stress zullen ouders uit alle sociaal economische lagen geneigd zijn tegen hun kinderen te gaan schreeuwen, dreigen of zelfs slaan.

Vanuit deze stressmodus schieten we in de overlevingsstand. Dan volgt ons brein de korte route. De hersenbalk slaat dicht. Er is geen normale communicatie meer mogelijk. We kunnen niet meer helder nadenken. En het lijkt erop dat we ons gedrag niet meer tegen kunnen houden. We schieten zonder pardon in de overlevingsstand, net zoals we deden in de oertijd, waarin het werkelijk om leven of dood kon gaan. Ons brein doet nu nog steeds hetzelfde, terwijl er nu geen sprake meer is van werkelijk gevaar. Dat gebeurt ook als we ons grote zorgen maken.

Vanuit deze stressstand communiceert ontstaat er reactief ouderschap. En dat is een heftige energie. In feite is dit communicatie van buiten jezelf en brengt kinderen altijd schade toe. Als je hetzelfde zou zeggen maar dan vanuit jezelf en vanuit verbinding, dan kan het wel gepakt worden. Dan kun je gerust ook wel eens boos worden. Maar dan verlies je jezelf er niet meer in. Dan is er als het ware sprake van pedagogisch boos zijn.

Mijn man denkt dan wel eens dat ik precies hetzelfde zeg, maar toch is het een wereld van verschil. Dat wordt niet altijd begrepen. Het zou al heel anders zijn als je eerst eens ademhaalt en je bewust ontspant voordat je je mond opendoet. Dat is niet zo moeilijk.

Je kind leert zichzelf kennen via jou

Jouw kind loopt dagelijks rond in jouw energie. Slaapt in jouw energie. Je kind reageert op jou en op jouw energie. Je kunt je vast wel het verschil voorstellen hoe het is als je je vertoeft in een rustige geaarde omgeving en hoe het voelt in een gestreste omgeving. Daar kunnen we zelf vaak ook niet zo goed tegen.

Ik kan het me zelf nog heel goed herinneren dat mijn moeder haast in een permanente staat van stress vertoefde. Alles moest goed zijn. Het huis schoon, ons gedrag perfect. En het was nooit goed genoeg. Super vervelend om daar dagelijks aan blootgesteld te worden. Het was nooit relaxed.

Juist de kinderen van nu met hun gevoelige sensoren hebben oprechte aandacht nodig van hun ouder(s) om zichzelf te leren kennen. Ze aarden zich via jou en leren om zich te verbinden via jou. Ze helen zelfs geboortetrauma’s via jou als jij in staat zou zijn om je kind emoties te laten hebben. Maar dat willen we liever niet.

Alle kinderen hebben oprechte aandacht in het Nu nodig en als ze die niet krijgen, dan vragen ze er wel om. Of ze trekken zich terug. Distantiëren zich.

Voor heel wat ouders is oprechte aandacht in het NU al best een hele uitdaging, zeker als je alle ballen in de lucht wil houden: je gezin, je relatie, je werk, je sociale contacten, sport, enzovoort. Dat geldt ook voor ouders die juist veel thuis zijn, maar niet in het NU. Als daar ook nog eens stress of frustratie bij om de hoek komt kijken, beland je al snel in een overlevingsstand. En dat heeft grote gevolgen. Vooral voor de kinderen van nu die één worden met jouw energie.

Als een ouder dan ook nog eens onverwerkte trauma-energie bij zich draagt vanuit zijn eigen verleden, dan ben je nog veel verder van huis.

Dit betekent overigens niet dat je dan maar niet moet voelen, opdat je kind er dan maar geen last van heeft. Het is juist onze WEERSTAND die voor grote problemen zorg draagt. Met voelen kom je weer in het NU terecht.

Uit de overleving

Een kind heeft zijn ouder(s) nodig om te aarden en om zichzelf te ontdekken. Dan kan het ook leren om bij zichzelf te blijven. Juist als er problemen zijn. Als dat ontbreekt door stress – om wat voor reden dan ook – dan gaat dat niet lukken.

Vaak moet een kind dan in therapie en wordt de ouderlijke stress helaas overgeslagen. Feitelijk nodigt je kind jou uit om je eigen problemen op te lossen, om uit de overleving te komen. Dan kan je kind volgen. In de praktijk betekent dat vaak dat ouders ook mogen dealen met hun eigen verleden en onverwerkte ervaringen die zij in hun energieveld en lichaam meedragen.

Kinderen helen zich via jou. Zij nodigen jou uit om jouw stress los te laten. En dat kun je doen met Mindful Parenting. Dan werk je vooral aan je eigen stress in plaats van aan het probleemgedrag van je kind. Dan ben je weer beschikbaar voor je kind. Je leert anders omgaan met stress, waardoor de stress vermindert en daarmee ook de problemen van je kind.

Mindful Parenting

Oprechte aandacht in het NU heeft een helende werking heeft op kinderen. Volgens Susan Bögel heeft onderzoek in een Hongaars weeshuis aangetoond dat met mindful verzorging zelfs diepe trauma’s geheeld kunnen worden.

Volgens John Kabat – Zinn is mindfulness aanwezig zijn in het moment, waarbij je je concentreert op de werkelijkheid en deze aanvaard zoals ze is . Als je dat toepast in het ouderschap, dan heb je al Mindful Parenting.

Met Mindful Parenting heelt je kind via jou. Volgens Claudia Gold – auteur van ‘Het geheim van een gelukkig kind’ – heeft wetenschappelijk onderzoek uitgewezen dat zelfs problemen in de basis van het kind zelf reduceren met Mindful Parenting. (zie ook: Mindful Ouderschap – 4 gouden regels).

Met jouw volledige aandacht in het nu – waarbij er niets anders hoeft te zijn – leert je kind zichzelf kennen en waarnemen en leert het om bij zichzelf te blijven. Je kind reageert namelijk altijd op jou en op jouw energie en doet vervolgens wat jij doet. Dat gaat niet lukken als jij voornamelijk vanuit je hoofd blijft leven. En daar kun je jezelf in trainen en komt het Mindful Parenting om de hoek kijken.

Elk kind heeft baat bij Mindful Parenting. Voor een hoogsensitief kind is het haast van levensbelang. Zeker als daar ook nog eens fysieke klachten, ziekte of een label om de hoek komt kijken.

We zijn nu net een normaal gezin

Toen ik zelf met mijn verleden aan de slag ging, stond ik niet meer met mijn gezicht naar het verleden toe en was ik veel meer in verbinding met mezelf. Dat zag ik direct terug in het gedrag van mijn kinderen. Ik was weer oprecht beschikbaar in het NU. Sindsdien hebben we ook geen last meer van entiteiten.

En sinds ik me bekwaamd heb in het mindful parenting (en  daar hoef je echt niet voor gestudeerd te hebben) zijn we net een normaal gezin. Dat ik mijn werktijd en tijd met de kinderen strikt gescheiden heb gehouden, heeft daar sterk aan bijgedragen. Werk is werk. En tijd met de kinderen is voor de kinderen. En als ik het nu druk heb, heb ik het mindful druk en houd ik mij met 1 taak tegelijkertijd bezig.

Er is nu rust en balans. En als het al eens mis gaat, dan is dat ook zo weer over.

Dat was voorheen wel anders

Mijn dochter werd geboren met verborgen reflux en een koemelkallergie. In haar eerste 2 levensjaren hebben we de nachten in ploegendienst doorgebracht om haar rechtop te houden. Toen ik echter voor het eerst 4 nachten van huis was, kon zij gewoon doorslapen, zonder in paniek te raken. Daarna merkten we al snel op dat zodra ik aanstalten begon te maken om naar bed te gaan, zij al onrustig begon te worden. Daar kwam mijn aura met een boel getraumatiseerde ellende al om de hoek kijken.

Daar zat ik dan, elke nacht in de kou op haar kamertje, te wachten totdat zij voor even de slaap kon pakken. Volledig in de weerstand, want ik had mijn slaap uiteraard ook zo hard nodig. Totdat ik er aan toe gaf en dacht: ‘Dan is het maar zo.’ En dan viel ze prompt in slaap.

En toen er een ziekentrauma uit mijn systeem werd gehaald, kon zij zich gewoon laten onderzoeken door een dokter, terwijl daarvoor niemand haar nog mocht aanraken.

Als ik nu in het NU problemen gewoon rustig aanwezig laat zijn, is het niet zozeer een probleem meer. De lucht is zo weer geklaard, tenzij ik er in blijf hangen. Of er niet met mijn hoofd bij ben en me opnieuw in de overleving vertoef.

Dat kan jij ook!

Mindfulness begint bij de bewustwording van jezelf, door bewust te worden van je ademhaling, van je lichaam en van dat wat je voelt. Bij voorkeur de hele dag door. Daar hoef je niet eens voor te gaan zitten met je ogen dicht. Dat kun je overal toepassen. Als je in gesprek bent, haal je adem en voel je hoe je staat of zit. In de rij bij de kassa of even in de auto tussen afspraken door. Een paar keer bewust ademhalen tussen door kan ook geen kwaad.

Wil je echter een grote shift maken, mediteer dan 15 minuten per dag waarbij je je op je ademhaling richt en op alles wat zich aandient. Wat je voelt, wat je denkt. 30 dagen lang. Dan zul je kunnen merken dat je eerst goed uitgedaagd zult worden maar daarna zul je al snel enige verbetering waarnemen.

Je zult beter geaard zijn, meer bij jezelf aanwezig, meer in het Nu. Je zult je blijer voelen, gelukkiger zelfs en minder geraakt als er iets gebeurt wat je niet fijn vindt. Meer en meer in verbinding met jezelf en steeds meer in een totale aanvaarding van wat zich aandient. Of je keert er sneller weer naar terug. Je voelt je eigen grenzen en behoeften beter aan en zult deze makkelijker kunnen naleven. In de flow betrap ik mezelf nu regelmatig met een lach op mijn gezicht en mensen reageren super fijn en leuk. Ik voel me bovendien een stuk vitaler en veel minder moe. En dat is geluk! Daar heb je dus eigenlijk helemaal niet zo veel voor nodig. En daar hoef je ook niet zo veel voor te doen. Tenzij je dat denkt ….

Mindful naar je kind kijken

Deze gewoonte kun je ook op je kind toepassen. Door vijf minuten per dag vol verwondering naar je kind kijken, waarbij er niets anders hoeft te zijn. Volledig vanuit het nu, zonder telefoon of mail. Zonder gedachten. Alleen maar aandacht voor wie je kind is. Of vijf minuten lang samen iets doen, waarbij je je kind volgt. Waarbij je kind alles mag bepalen wat jullie doen. Het lijkt kort, maar probeer het maar eens vol te houden in jouw volle aanwezigheid. Een week lang. Probeer het eens.

Voor grotere kinderen toon je vooral interesse in hun bezigheden en neem je een actieve luisterhouding aan. Dan luister je zonder advies te geven, zonder onderbreking en zonder er iets van te vinden. Je zult merken dat je kind zich daardoor meer gezien voelt en beter in zijn vel komt te zitten.

En als het eens mis gaat, je kind grenzen overschrijft of wat dan ook, kijk dan eens vanuit de ogen van de Bron, wat deze zouden zeggen. En laat dan de liefde maar stromen. En vergeet dan niet om eerst adem te halen en begrip te tonen voordat je grenzen stelt.

Mis nu geen enkel artikel meer!

Als voormalig vaste auteur van Nieuwetijdskind en nu gastauteur bij Bloom deel ik graag nieuwe blogs over Bewust Ouderschap en Transformatie met, voorzien van tips en tools die je kunnen welzijn verhogen.

Je ontvangt direct een mail met gratis meditaties!  

Bekijk vorige nieuwsbrieven

{captcha}

Laat een reactie achter

Verplichte velden zijn aangegeven met een *.